“Hou eens op juh Kenau”, je hoorde het vroeger nog wel eens als het ging om een dame met haar op de tanden. In Katwijk zouden ze het een viswijf noemen. Of een haaibaai of een feeks. De Dikke van Dale kent het woord Kenau ook: Een bazige vrouw staat erbij geschreven. De wortels van Kenau gaan terug naar de jaren ’70 van de 16e eeuw: naar 1573 op precies te zijn want toen vond het Beleg van Haarlem plaats. Na de inname van Naarden en na er een bloedbad te hebben aangericht, drongen de Spanjaarden dieper in Holland door. De eerste stad die ze tegenkwamen na Naarden was Amsterdam, maar bij die stad was een belegering om ze weer op de knieën te dwingen en aan Spaanse zijde te krijgen niet nodig. Tot 1576, dus ook tijdens het Beleg van Haarlem, was Amsterdam spaansgezind. Haarlem was dus eerstvolgende.
Het innemen van Haarlem leek voor de Spanjaarden een routineklus te worden. Na Mechelen, Zutphen en Naarden hadden ze immers veel ervaring opgedaan met het belegeren en innemen van steden. Op 11 december belegerde Don Frederik met 14.000 soldaten de stad. Negen dagen later vond de eerste bestorming plaats die door de Haarlemmers werd afgeslagen. Kenau Simonsdochter Hasselaer was een van de vele vrouwen die meevochten om een Spaanse inname te voorkomen. De Spanjaarden dropen af richting hun ijskoude tenten rondom Haarlem. Velen zouden in winter van 1572/3 doodvriezen. Wat vrijwel onbekend is, is dat er rond 1570 in Europa sprake was van een kleine IJstijd. De gemiddelde temperatuur lag 2 graden lager, met extreem koude winters als gevolg. En daar waren de Spanjaarden niet aan gewend. Het beleg van Haarlem hield aan tot juli 1573. Nadat een ontzettingsleger van Oranje op 10 juli 1573 op weg naar Haarlem bij het Manpad verslagen was, was het over en sluiten voor Haarlem. Op 13 juli gaf de stad zich over, waarna net als in Naarden, Zutphen en Mechelen een bloedbad volgde.
Net als Burgemeester Van der Werf, kreeg Kenau na het Beleg van Haarlem een heldenstatus. Of die helemaal terecht is, is nog maar de vraag. Over de heldendaden van Kenau is namelijk weinig terug te vinden. Heel veel vrouwen deden mee aan het bestrijden van de Spaanse soldaten, zeker tijdens stormlopen, maar of Kenau echt een aanvoerder van het vrouwenleger was zoals P.C. Hooft haar beschreef in de Nederlandse Historiën is nog maar de vraag. De heldenstatus hebben de geschiedschrijvers in de eeuwen na het beleg van Haarlem waarschijnlijk aan Kenau gegeven. Net als bij Van der Werf overigens.
