Het is een gebied waar je op een dag als Tweede Paasdag een mooie wandel- of fietstocht kan maken: De Boterhuispolder. Deze polder vormt het grensgebied van de gemeenten Leiden, Leiderdorp en de fusiegemeenten Teylingen en Kaag & Braassem. Het is een prachtig vlak polderlandschap met molens, slootjes, koeien, treurwilgen, fietspaden, boerenlandwinkels en in de verte een Hollandse kerktoren. Het is het unieke Hollandse polderlandschap daar jaarlijks tienduizenden toeristen naar Nederland lokt. Naast de bollenvelden waar de tulpen in bloei staan zijn de Flatlands zoals de polders in het Engels heten één van Hollands Unique Selling Points.  

De Zijl en de Dwarswetering vormen de meest zuidwestelijke gelegen grenzen van de Boterhuispolder. Precies op de plek waar de Dwarswetering de Zijl in stroomt, was tijdens het Beleg van Leiden in 1574 één van de 21 door de Spanaarden aangelegde schansen gelegen. In dit geval was dat de Schans op de Dwarswetering. Die lag ten zuiden van de huidige Driegatenbrug om helemaal exact te zijn. De brug over de Dwarswetering is er nog steeds. Rij je de Zijldijk die over de brug heen loopt in noordelijke richting dan kom je al snel langs het gezellige Leiderdorpse Café het Dobbertje dat aan de Zijldijk gevestigd is. Helemaal aan het einde van de Zijldijk kom je bij de bekende Kaagsociëteit. Beide horecagelegenheden zijn in trek bij fietsers en watersporters en liggen in het prachtige Hollandse landschap. Het was bij een van de voorlopers van de huidige moderne Driegatenbrug waar de Schans op de Dwarswetering gevestigd was. Deze schans was voor Spaanse begrippen best een forse schans. Er waren wel wat soldaten gevestigd en het speelde ook een belangrijke rol in de afsluiting van Leiden vanuit het noorden. De Schans lag op een strategische plek waar belangrijke land- en vaarroutes bij elkaar kwamen. En de schans stond in contact met de verder zuidwaarts gelegen Lammenschans, de bekendste schans tijdens het Beleg.  

Toen Leiden op 21 maart 1574 voor het eerst ontzet was, werd ook de Schans op de Dwarswetering door de Spanjaarden verlaten. Wie weet door het feestgewoel in de stad vanwege het ontzet, waren de Leidenaren vergeten de schansen van de Spanjaarden onklaar te maken. Geen enkele Spaanse Schans werd gesloopt zo ook de Schans op de Dwarswetering niet. Toen de Spanjaarden eind mei 1574 terug kwamen om aan het tweede beleg te beginnen, konden ze de Schans op de Dwarswetering zonder enige moeite weer innemen. Van de Schans op de Dwarswetering is niets meer te zien. Alleen het Hollandse landschap waar de Spanjaarden toen hun schans in aanlegde is het enige.