Ik ben nog steeds in het Noord-Limburgse Mook en heb mijn auto geparkeerd op de Helweg. Heel handig heb ik mijn auto, bij gebrek aan parkeerplaatsen niet neergezet. Maar om nou aan een van de bewoners van de Helweg of de parallel lopende Langstraat te vragen of ik even bij hen op het erf of op de oprit mag staan is ook weer zowat. Ik hoef hier maar heel even te zijn. Ik neem dus de gok dat het parkeerregime in de gemeente Mook & Middelaar niet net zo moordend is als die in Leiden. In Leiden had ik nu allang een bon gehad, maar hier is in de verste verte geen BOA te bekennen.

Een deel van de Helweg is goed begaanbaar, een ander deel een stuk minder. De Helweg begint als een zijweg van de N271 en eindigt midden in het bos. Het laatste stuk is alleen te voet begaanbaar. Ik ben weggelopen van mijn geparkeerde auto en fotografeer het straatnaambordje. Het staat er echt: Helweg! Deze weg is een van de weinige herinneringen aan de Slag op de Mookerheide die hier op 14 april 1574 plaatsvond. De legers van Lodewijk van Nassau namen het op de Mookerheide op tegen de veel sterkere Spanjaarden. In een dag was de klus geklaard door de Spanjaarden. De soldaten van Lodewijk en Hendrik van Nassau sloegen al snel op de vlucht. Zowel op de heide zelf als in de omgeving ervan sneuvelden ongeveer 3000 soldaten.

De Helweg in vroeger tijden

De Mookerheide en het gebied eromheen was op 14 april een ware hel op aarde. De naam van de straat waag ik nu sta, de Helweg, refereert hier nog aan. Op deze plek kwamen de vluchtende soldaten, achternagezeten door de Spanjaarden in de hel terecht. Een stukje verderop ligt de Vagevuurweg. Ook daar sneuvelden Lodewijks soldaten met grote aantallen gelijk. Men geloofde toen dat als je niet direct in de hel kwam, dat je in het vagevuur terecht kwam, een soort voorportaal van hemel of hel. Daar doet de Vagevuurweg in Mook dus nog aan denken. Een stuk verder zuidwaarts, in een van de uitlopers van het Duitse Reichswald heb je nog het Himmelthal. De gelukkigen die konden vluchten van de Mookerheide en die het er levend vanaf brachten, kwamen in het Hemeldal terecht. Lodewijk en Hendrik van Nassau haalden dat dal niet. Zij sneuvelden tijdens de Slag op de Mookerheide, waarschijnlijk al op de hei zelf. Meer dan de straatnaambordjes is er over de Slag op de Mookheide niet te vinden. Er zijn wel twee legenden, maar die volgen de komende weken.