De Slag op de Mookerheide hakte er voor velen flink in. Niet alleen sneuvelden de veldheren Lodewijk en Hendrik van Nassau en was een snel ontzet van Leiden verkeken omdat de Spanjaarden in één dag afrekenden met het beoogde ontzettingsleger van de Nassau-broers, tevens sneuvelden er op en rondom de Mookerheide ruim 3000 soldaten. Zowel de Mookerheide als de wegen in de omgeving van de Mookerheide moeten bezaaid zijn geweest met lijken. De omgeving van Mook was in 1574 niet super dichtbevolkt maar toch had de Slag op de Mookerheide een enorme impact op de mensen die er in de wijde omgeving woonden. Ze woonden niet achter stevige verdedigingsmuren en diepe verdedigingsgrachten, maar vaak onbeschermd en afgezonderd dicht in de buurt van het land dat ze verbouwden. Ze waren kwetsbaar voor oorlogshandelingen en voor plunderingen na afloop van de veldslag. Plunderen, hoe afschuwelijk wij dat nu met onze 21e -eeuwse historische bril op ook vinden, was toen een vast en ‘gewoon’ onderdeel van oorlogvoeren. Soldaten die hun soldij niet of veel te laat kregen uitgekeerd, haalden hun financiële genoegdoening bij de weerloze bewoners van de streek. Daar roofden ze alles wat van enige waarde was en wat maar enigszins te verkopen was op een nabijgelegen lokale markt.

Vlak na de Slag op de Mookerheide ontstonden er twee legenden. Als eerste de Legende van de Dwaallichtjes. Avond-aan-avond werden er in de weken na de Slag op de Mookerheide al zwevend boven de heide lichtjes gezien. Lichtjes die dwaalden over de verlaten en met lichamen bezaaide heide. Als snel werd dit door de diepreligieuze bewoners van toen uitgelegd als zijnde de zielen van de gesneuvelde soldaten die boven de heide dwaalden omdat ze nog geen rust hadden gevonden. Pas toen er een kappelletje werd gebouwd met daarin een Mariabeeld dat speciaal was gewijd aan de Dwaallichtjes boven de heide, vonden de zielen van de soldaten rust en verdwenen de lichtjes.

Midden in een woonwijk van de aan de Maas gelegen gemeente Mook en Middelaar, waar de Mookerheide nog steeds ligt, is een klein wit kappelletje te vinden. In een driehoek van huizen en aan de rand van een trapveldje waar de Mookse jeugd een balletje trapt, staat nog steeds een klein wit kappelletje. Het is het Onze-Lieve-Vrouw van de Dwaallichtjes met daarin een Mariabeeld waar de nodige kaarsjes omheen staan. Het is een van de weinige plekken in Mook waar de herinnering aan de voor Leiden zo belangrijk Slag op de Mookheide nog zichtbaar is.